HIPPARIS — fluv. in Camarina, cuius aquarum pars dulcis est, pars salsa. Schol. Pind. in illud. Olymp. Od. 5. Καὶ ςεμνοὺς ὀχετοὺς Ι῎π παρις οἷςιν ἄρδει ςτρατόν. Eius meminit Nonnus Bassaricorum. l. 13. Οἵτε ἔχον Καμερίαν, ὅπη κελάδοντι ῥεέθρῳ Ι῞ππαρις… … Hofmann J. Lexicon universale
ευμενής — I (361; – 317 π.Χ.). Στρατηγός και φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Διακρίθηκε ως γραμματέας του Φιλίππου B’, αργότερα συνδέθηκε με φιλία και ανέλαβε την αρχιγραμματεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το έργο της σύνταξης των Βασιλικών Εφημερίδων. Μετά… … Dictionary of Greek
πίασμα — (I) τὸ, Α [πιαίνω] (για ποταμό) αυτός που πιαίνει, που παχαίνει, που καθιστά εύφορο, γόνιμο το έδαφος («πεδίον Ἀσωπὸς ῥοαῑς ἄρδει, φίλον πίασμα Βοιωτῶν χθονί», Αισχύλ.). (II) τὸ, Α (δωρ. και μτγν. τ.) αντί πίεσμα*. (III) το, ΝΜ (βυζ. μουσ.) ένα… … Dictionary of Greek
ποτό — το / ποτόν, ΝΜΑ 1. καθετί που πίνεται («σιτία καὶ ποτά», Πλάτ.) νεοελλ. οινοπνευματώδες ή αναψυκτικό παρασκεύασμα αρχ. πόσιμο νερό («Σπερχειός ἄρδει πεδίον εὐμενεῑ ποτῷ», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. τού ουδ. τού ρημ. επιθ. ποτός] … Dictionary of Greek